Akon - Lonely

Απόψε....
Είναι μια παράξενη νύχτα...Διαφορετική από τις άλλες...
Πίνω καφέ και είναι 12 το βράδυ...Κανείς όμως δεν θα γκρινιάξει...
Θα έρθει το πρωί και κανείς δεν θα μου πει "Πάμε για ύπνο;Είναι αργά..."
Από επιλογή μου ήθελα απόψε να μείνω μόνη μου...Δεν ήθελα κανείς να δει πως θα περάσω το μεταβατικό στάδιο.
Φοβάμαι τη μοναξιά.Και ταυτόχρονα τη μισώ.
Και μοναξιά δε σημαίνει απλά το να είσαι μόνος...Μοναξιά σημαίνει να είσαι με κόσμο που δεν σε συγκινεί...
Τα καλά νέα ήρθαν και τα περιμένω.
Δεν είναι πως όλη μέρα κάθομαι και κλαίω τη μοίρα μου.
Καμία σχέση...Αλλωστε σκέφτομαι και τα καλά νέα.
Αλλά τώρα βράδιασε.
Και κοιτάζοντας γύρω μου πράγματα...Λείπει κάτι...
Μια φωνή, ένα γέλιο, η ενέργεια...
Όλα είναι ίδια...Μα λείπει το συμπλήρωμά τους...
Λείπει ο λόγος που αγαπάω το κάθε τι εδώ μέσα...

Σκότωσα την κατσαριδούλα στην κουζίνα.Και πραγματικά ελπίζω να ήταν η μοναδική.

Όχι δεν είναι αυτή αυτό που λείπει.Αλλά ήταν ένα καλό νέο.

Σκέφτομαι συνέχεια τρόπους να διασκεδάσω τον πόνο μου...
Ένας από αυτούς είναι να φτιάξω τούρτα σοκολάτα.Με συνταγή Παρλιάρου..Δική μου δυστυχώς δεν υπάρχει.Και κάποια τρουφάκια σοκολάτας.Που θέλω εδώ και καιρό να κάνω και όλο ξεχνάω.
Έπειτα λέω ν αρχίσω να γράφω εκείνο το βιβλίο που πάντα ήθελα να γράψω αλλά ποτέ δεν έβρισκα το χρόνο.
Ίσως παίξω λόττο, πάρω κάποιο λαχείο και χαμογελάσω ειρωνικά γιατί αποκλείεται να κερδίσω.
Ίσως επικοινωνήσω μ εκείνη την παλιά φίλη με την οποία τα τελευταία χρόνια έχουμε χαθεί.
Ίσως διαβάσω το έργο του Νίτσε...
Του Γιουγκ...
Του Αρκά...
Του Μανάρα...