Μου τη δίνει αυτό...Μου τη δίνει λέω!!!!!!!!!!

Ντάλα μεσημέρι...
Πίκρα...
Περπάτημα αρκετή ώρα προς την κοντινοτερη στάση....
Λεωφορείο......
Βρώμα δυσωδία ιδρωτίλα....
Και σαν να μη φτάνει αυτό 2 ΜΑΛΑΚΕΣ να χτυπάν τα κομπολόγια τους λες και ήταν στο καφενείο του κωλοχωριού τους!
Χεστήκαμε ρε φίλε αν βαριέσαι!
Χεστήκαμε και αν έκοψες το κάπνισμα!
Δεν μας ενδιαφέρει αν το παίζεις!
Πως το λένε; Στα τέτοια μας!
Βρισίδια....
Και φυσικά το δράμα ήρθε να συμπληρώσει αυτό το ΒΟΔΙ ο οδηγός του αστικού..
Βολτίτσα νομίζεις ότι πας;
Ή βγήκες με την Πόρσε και θες να την δείξεις και να ψωνιστείς;
Μήπως είχες ακουμπισμένα αυγά κάτω από το κάθισμά σου;
Ε τότε γιατί πας σαν κότα;;;;
Γιατί μέσα σε 1 ώρα έκανες μια διαδρομή που χρειαζόταν μόνο ένα μισάωρο;
Χάνουμε το λεωφορείο..
Και βρίζω...
Βρίζω τον οδηγό που αν δεν ήταν τόσο κοιμισμένος θα φτάναμε έγκαιρα και δεν θα χρειαζόταν να περιμένουμε το επόμενο..
Βρίζω τους μαλάκες με τα κομπολόγια που μακάρι να μπορούσα να τους πω εκείνη την ώρα που ακριβώς να τα βάλουν!Σιχτίρι!
Οι τσίχλες μας ενοχλούν..
Τα κινητά δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούμε...
Το κάπνισμα απαγορεύεται..
Να μας σπάνε όμως τα ούμπαλα με το κομπολόι επιτρέπεται ε;
Κυριακάτικα με ντάλα ήλιο να κάνω τόση απόσταση και μάλιστα σε τόσο χρόνο (τον τριπλάσιο από τον κανονικό) και να έχω τον έναν μπροστά να χει να πλυθεί από..πάντα; και τον άλλον τσάκαρ τσούκαρ!
Κατεβαίνουμε από το λεωφορείο...
Για 5 λεπτα έχουμε χάσει το λεωφορείο που ήρθαμε να πάρουμε...
Στα δρομολόγια στο Ίντερνετ έγραφε ότι το επόμενο είναι σε τρεισίμιση ώρες....
Φέρτε μου έναν τοίχο να χτυπήσω το κεφάλι μου!!!!!!
Τρέχω προς την στάση να δω μήπως έχει και άλλα δρομολόγια......
Και ΝΑΙ! ευτυχώς είχε!Σε μία ώρα..
Το μωρό πεινάει..Κι εγώ πεινάω...Πεινάμε κι οι δύο...
Πηγαίνουμε να φάμε...
Βάλσαμο το φαγάδικο...Με το ερ κοντισιονάκι του,με την ησυχία του,με όλα του....
Σκασμένοι πια από φαγητό ξεκινάμε αισίως το ταξίδι για "του χουριού"...
Εκεί το μωρό ψάχνει για διάβαση........Γελάω...Δεν υπάρχει διάβαση...Χαχαχα!!!
Παίρνουμε το αμαξάκι (που μόνο μέσα στο χωριό οδηγώ) και πάμε να ψηφίσω..
Μετά βολτούλα να του δείξω τα ανύπαρκτα αξιοθέατα τυ χωριού...
Δυό σβουνιές εδώ, τρία προβατάκια εκεί, μία στάνη παραπέρα..Και τα νεόκτιστα..Οι μικροί και πανάκριβοι μαγνήτες νεόπλουτων...Δίπλα από τις στάνες...Χαχαχα!Παρ όλα αυτά εκφράζω τον ευσεβή μου πόθο να αποκτήσω μια μέρα ένα τέτοιο...
Μετά καφέ...Και τέλος επιστροφή στον πολιτισμό......

Ηθικό δίδαγμα:
Μου τη δίνουν τα κομπολόγια.
Μου τη δίνουν οι κοιμισμένοι και αργοί οδηγοί.
Μου τη δίνουν όσοι μπαίνουν σε λεωφορείο και βρωμάνε.
Μου τη δίνει να περιμένω εκατό ώρες για μία απόσταση που γίνεται μέσα σε τρία τέταρτα.
Μου τη δίνει να με βγάζουν βίντεο όταν παρκάρω και να γελάνε.
Μου τη δίνει να έχει τόση ζέστη όταν ταξιδεύω.Προτιμώ δροσιά.
Μου τη δίνει η θάλασσα που βρωμάει σα βόθρος μέσα στην καυτή ζέστη του καλοκαιριού.
Μου τη δίνουν όλοι εκείνοι οι ηλίθιοι που ενώ ξέρουν τι χαμός γίνεται στους δρόμους τέτοια μέρα, φεύγουν μέρα μεσημέρι αυθ'ημερόν για να πάνε σε κάποιο παραλιακό μέρος για μπάνιο και μάλιστα από μία συγκεκριμένη διαδρομή.ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΙΑΔΡΟΜΗ!Να φύγετε κύριοι!Να πάτε αλλού!Δεν έχει μόνο μία θάλασσα η Ελλάδα!
Άντε πήραμε ένα τιμόνι και πάμε;Ε όχι!
Μου τη δίνουν τα πάντα!Μου τη δίνουν όλα!
Παρακαλώ να μην επαναληφθούν!

Βοήθειά μου..